O moeder, wat is het heet

Ik word geloof ik een beetje lui met schrijven. Ik krijg veel mail en ben daar elke avond druk mee en vergeet dan dat ik dit ook moet bijhouden.
Het is op het ogenblik heel heet overdag. Het is nu droge tijd, maar tot nog toe regent het bijna elke dag, wat weer verfrissend werkt, en goed voor de planten is.
Twee percelen terug in onze straat word er op het ogenblik gebouwd door/voor een echtpaar dat nog in NL woont, hij is onderwijzer en gaat over 10 jaar met pensioen. We houden de boel een beetje voor hun in de gaten. Gelukkig maar, de eerste week al bleek dat de onderaannemer de tekening gewoon 180 graden zou draaien, omdat de eigenaar zijn terras wil verplaatsen. Het bleek dat de onderaannemer de nieuwste tekening niet heeft ontvangen van de aannemer. Gelukkig dat we dat hebben ontdekt. En is het toch nog goed gekomen.

Sinds kort hebben we een dakgoot bij het achterdak, waardoor we nu niet meer zo vaak water hoeven te bestellen in de stad. Als je water tekort komt (er is nog geen waterleiding hier op het project) moet je eerst naar de stad om water te bestellen. Het is niet duur, het kost negentig cent per kuub, maar je mag niet meer dan 2 kuub per keer bestellen. Ook betaal je 10 SRD voor transport. Het water wordt dan in een grote tank gebracht en dan hier overgeheveld naar onze 2 watertanks (Durotanks). We krijgen altijd meer dan 2 kuub. Aardig he? Maar als je vandaag belt wil dat nog niet zeggen dat je het dezelfde dag nog krijgt. Nee, dan bel je de volgende dag weer en soms de dag daarna ook weer. Ja, soms is het spannend, want voor alles heb je water nodig, ook om te drinken, en daar hebben we een apparaat voor dat het water heel goed filtert. Want dat is wel nodig. Ja, het is niet meer zoals het vroeger was, in de jaren zestig. Toen had Suriname het lekkerste drinkwater in de wereld (ahum).

Van de week hadden we weer een slang in de garage, die liep zo onder Moppie door. Moppie had het niet in de gaten, want die was blij dat Frank thuis kwam. Het was een slangetje, maar toch….. Ook hadden we er 1 bij de keukendeur toen we op een dag thuiskwamen. Gelukkig dat ik hem zag, want Frank wou net de deur openmaken. Jaap en Jeanet waren toen hier. We hebben hun niets daarover verteld, maar wel aan Jaap gevraagd of hij de tochtstrippen wil aanbrengen. Want elke deur naar buiten had wel een kier aan de onderkant. En zo’n kleine slang is dan gauw binnen. Ik zal er een foto bijdoen. Oh ja, Jaap is mijn broer (woont in Middelstum, Groningen).
Marlon en Jan waren ook 2 weken in het land, Marlon had ons uitgenodigd om dolfijnen te gaan spotten. We zijn toen ook naar het strand geweest. Bedankt Marlon en Jan.
De volgende keer vertel ik over mijn verjaardag. Is al weer enkele maanden geleden, daar niet van! Dagdag.